Midwinter Zonnewende

Midwinter Zonnewende – van het Duister naar het Licht
Midwinter of de Winter De Zonnewende is de dag dat de Zon echt even stil lijkt te staan aan de hemel om zich te draaien. Er zijn twee Zonnewendes in het jaar: Midzomer (21 juni) en Midwinter (21 december). Midzomer staat de Zon het langst aan de hemel en hebben we de langste dag. En je raadt het al, bij Midwinter hebben we de kortste dag en daarmee de langste nacht. Vanaf dat moment is het elke dag weer wat langer licht. Vanuit het duister naar het licht.

De winter is bij uitstek het seizoen dat volkeren gebruikten en gebruiken om de relatie met hun goden te verfrissen in de vorm van herdenkingen en vieringen. Veel feesten uit de christelijke tradities zijn geworteld met (seizoens)vieringen van het heidendom. Joël en Midwinter zijn de meest gebruikte namen door de eeuwen voor het feest van de kortste dag. Rond Midwinter vierden veel volkeren een groot feest dat meestal meerdere dagen duurde. Het Germaanse feest (Joel) duurt twaalf dagen, en wordt in de dagen na de zonnewende gevierd.

Saturnus & Midwinter
Ook de Romeinen kenden een twaalf of dertien daags Midwinterfeest, dat voor en na de zonnewende werd gevierd, de Saturnalia genoemd. De Saturnalia zijn gewijd aan Saturnus, de planeet die bij het sterrenteken Steenbok hoort, dat begint op de dag van Midwinter 21 december (soms 22 december bij schrikkeljaren). Saturn, is een van oorsprong Etruskische landbouwgod die overvloed schenkt en als taak heeft om in de winter de natuur wakker te schudden om de laatste vonk van het leven aan te wakkeren. Het symbool voor de levenskracht, die de dood overwint. In de nadagen van het Romeinse Rijk werd Saturnus gelijkgesteld met de Griekse god Kronos, die de tijd en de dood symboliseerde. In de Middeleeuwen was Saturnus niet meer dan een symbool voor de dood, een geraamte met een zeis in de ene hand, een zandloper in de andere. Enkele astrologische kenmerken van Saturnus zijn: wetten, grenzen, innerlijke criticus, angst, stabiliteit, verantwoordelijkheid, de rekening opmaken, vadertje tijd.

De Saturnalia waren enerzijds een omkering van alle waarden en normen, anderzijds een periode om elkaar geschenken te geven. Het was een tijd buiten de tijd, een plaats buiten de ruimte, een moment dat alles anders was. Slaven werden op hun wenken door hun meesters bediend, scholen en openbare gebouwen werden gesloten, oorlogen werden onderbroken en alles was anders dan anders. In deze geordende chaos ging iedereen bij buren en vrienden op bezoek en bracht kleine geschenken mee, met name waskaarsen, aardewerken beeldjes en ‘strenae’, kleine attenties, bijvoorbeeld takjes waaraan gedroogde vruchten werden gehangen. Dit waren vaak hulsttakjes, waarmee ook de huizen werden versierd.

Vaak wordt er tijdens het vieren van de jaarfeesten gebruik gemaakt van de strijd tussen de zomer en de winter. De eikkoning en de hulstkoning worden veel met elkaar geconfronteerd. De eikkoning heerst van Midwinter tot Midzomer, en de hulstkoning van Midzomer tot Midwinter. Daar waar de eikkoning de groeikracht van de natuur is, symboliseert de hulstkoning de afbrekende kracht van de natuur. In rituelen kunnen deze symbolen ook worden gebruikt. Bijvoorbeeld door het licht dat de hulstkoning draagt tot op de dag van Midwinter op Midwinter door te geven aan de eikkoning, waarna het licht van de hulstkoning wordt gedoofd. Deze symboliek komt nog steeds voor in diverse rituelen.

Van Midwinter naar Kerst
Veel van onze latere kerstgebruiken zijn een mengeling van die oude christelijke, Romeinse en Germaanse elementen. De dagen rond Midwinter zijn nog steeds des dagen waarop men samen is met familie en vrienden en waarop cadeaus worden gegeven. Nog een kenmerk is de kerstboom, ook bekend als de joelboom. De lichtjes die nu nog centraal staan in het kerstfeest, werden gebrand als symbool van het licht in de duisternis. Een ander traditioneel gebruik is het verbranden van een joelblok. Dat is een houtblok, dat met wijn, olie en/of wijwater besprenkelt wordt. Dat houtblok werd verbrand en de as en resten worden als erg krachtig beschouwd.

Een aantal voorbeelden waar het midwinterfeest mee wordt geassocieerd:

Mithras
Zonnegod die vooral in Iran, en later in het Romeinse rijk, werd vereerd. Op 25 december (de datum waarop destijds de Winterzonnewende werd gevierd) werd zijn geboorte gevierd. Lees: De mythe van Mithras.


Jezus Christus
Jezus wordt ook wel gezien als ‘het eeuwige licht’. De dag waarop Jezus werd geboren is niet bekend. In het begin van de vierde eeuw werd 6 januari als geboortedag gerekend. Later werd dat 25 december. Het feest dat wordt gevierd om de geboorte van Jezus Christus te vieren is het kerstfeest zoals wij dat nu kennen. Lees: Het kerstverhaal (uit de bijbel).


Lucia
Lucia was een vrouw uit Sicilië die in het jaar 304 werd terechtgesteld door een heidense keizer vanwege haar christelijke geloof. In de late middeleeuwen werd zij verbonden met de terugkeer van het licht na de Winterzonnewende vanwege haar naam Lucia, wat Licht betekent. Lees: De legende van de Zweedse Luciadag.
(inspiratiebron: https://www.beleven.org)

Midwinter is tegelijk het donkerste punt in het jaar én het moment waarop de reis beginnen richting het licht. Wil je nog meer lezen hierover? Dit artikel Ontdek de magie van de Winterzonnewende zet je nog even aan het denken.

21 december 2022, winterzonnewende
Op deze woensdag gaat de Zon naar Steenbok om 22:49 uur precies. Cheiron in Ram gaat direct lopen.  Zoals bij elke langzaam bewegende planeet, zijn richtingsveranderingen belangrijker dan de retrogrades op zich, en zelfs belangrijker dan de meeste transits. Dus wanneer Cheiron retrograde gaat (een keer per jaar) en direct (ook maar één keer per jaar, d.w.z. deze dag), voelen we die energie sterker dan ooit. Cheiron kan nu iets heel persoonlijks en kwetsbaars over jezelf onthullen. Iets waar je je niet gemakkelijk bij voelt. Maar iets dat, als je ervoor kiest om te herkennen, erkennen en te omarmen, uiteindelijk ruimte, heling of genezing kan brengen.

Op 29 december 2022 staat Mercurius stil om een dag later retrograde te gaan. Mercurius retrograde staat in Steenbok (op 24 graden) en wijst ons naar wat er in je leven opnieuw moet worden herzien, beoordeeld en uitgevonden. Mercurius draait direct op 18 januari 2023, 14:12 uur, op 8 graden Steenbok. Als je planeten of hoeken tussen 8-24° van Steenbok hebt, kun je deze transit sterk ervaren. Binnen enkele uren nadat hij retrograde is gedraaid, staat Mercurius conjunct Venus in Steenbok.  Deze verbinding zet de toon voor de hele Mercurius retrograde cyclus. In de komende drie weken worden we uitgenodigd om niet alleen onze gedachten te onderzoeken, maar ook de emotionele indrukken die aan die gedachten verbonden zijn. Steenbok gaat over  structuren en systemen, en deze energie is een kans om te begrijpen hoe onze gedachten onze gevoelens beïnvloeden en andersom. Zo kunnen we de oorzaak van onze motivaties achterhalen en kunnen we die mentale en emotionele modellen die niet langer dienen voor onze groei, resetten en herformuleren.

Tot 7 maart 2023 gaat Saturnus ons leren wat er moeten worden vernieuwd en veranderd aan bestaande structuren, als voorbereiding op de komst van Pluto, de grote transformator in Waterman in 2024.  Saturnus, die gaat over wet en regels, staat in het meest progressieve teken van de dierenriem: Waterman. Uranus, de revolutionaire rebel staat in het meest traditionele teken, Stier. Beiden kunnen hun energie niet goed kwijt. Op die tegenstellingen komt spanning (vierkant) te staan. Spannend ja, maar geen glans zonder wrijving, hè. Het geeft ook grote kans op verandering en vooruitgang. Niet van de ene op de andere dag, dat niet. Het gaat meer om behoudend (Stier) vernieuwen (Uranus) met innovatieve (Waterman) bouwstenen (Saturnus). Let op de thema’s afhankelijk van de huizen in je geboortehoroscoop die worden bezocht door Saturnus en Uranus. Wil je daar meer over weten, neem dan contact met me op.

Lieve lezer, ik wens je stralende dagen. Laat elke dag opnieuw jouw Licht branden, dan is het alle dagen een lichtfeest.

Liefs, Judith